|
Vandaag hebben we PoznaΕ en daarmee ook Polen achter ons gelaten en reden we naar Duitsland, waar we onze laatste overnachting hebben voordat we naar huis gaan. Maar voordat het zover is hebben we eerst nog PoznaΕ bezocht!
Met het ontbijt op de maag en de bagage in de auto geladen reden we naar de oude stad van PoznaΕ, waar we de auto net buiten de oude stad geparkeerd hebben en de oude stad ingelopen zijn. Eenmaal op het centrale plein aangekomen doemde daar ineens het imposante en prachtige oude stadhuis, met klokkentoren, op. Hier stonden (en zaten) we ons aan te vergapen. Het voormalige stadhuis is tegenwoordig een museum van nationale geschiedenis. Het bijzondere aan de klokkentoren is dat wanneer de klok iedere dag 12:00 u slaat, er twee rammen tevoorschijn komen die dan twaalf keer met hun geweien / hoorns tegen elkaar rammen. Op dit moment was het nog lang geen 12:00 u, dus liepen we nog even verder de stad in en zijn we bij een cafΓ© koffie gaan drinken. Na de koffiepauze kwamen we langs het kasteel van PoznaΕ, dat tegenwoordig een museum van toegepaste kunst is (en bovendien gesloten was). Daarna liepen we verder, naar de basiliek van de stad. Deze zag er van binnen prachtig gedecoreerd uit, met kronkelende pilaren en veel pracht en praal. Na de basiliek gezien te hebben liepen we naar een binnenhofje van (vermoedelijk) het huidige stadhuis, waar een kunstenaar van gipsblokken een heel bouwwerk neergezet heeft op de bankjes. Op ditzelfde binnenhof waren toiletten en na een sanitaire stop liepen we naar een souvenir winkeltje, waar ik nog een souvenirtje gekocht heb (in de vorm van de twee rammen waar ik het eerder over had). Vervolgens liepen we verder naar een ander pleintje, waar we op een bankje in de schaduw een broodje hebben zitten eten, uitkijkend op een kunstwerk van een kunstmatige waterval (dat in een grote waterbak staat) dat langs een schuin muurtje van ongeveer een meter hoog en zes meter breed naar beneden gleed. Achter deze muur langs liep nog een lange balk waar aan beide zijkanten van de muur water naar beneden stroomde als een soort kleine regenbui. Om de paar minuten stopte de waterval met stromen en de 'regen' dat uit de balk valt stroomde minder hard, enkele minuten later ging het opeens weer harder 'regenen' en begon de waterval ook weer te lopen. Na een tijdje was het 11:50 u en liepen we naar het centrale plein waar het oude stadhuis staat toe. Inmiddels was hier een grote menigte ontstaan die allemaal de voorstelling van de twee rammen willen zien. Toen het eenmaal 12:00 u was ging de klok 12 keer slaan, waarna het luikje open ging en de twee rammen langzaam tevoorschijn kwamen, na een interval draaide de twee rammen naar elkaar toe en ramde ze elkaar twaalf keer, waarna ze langzaam weer naar binnen gingen en de luikjes weer dicht gingen. Na dit gezien te hebben liepen we terug naar de auto, omdat de tijd van de parkeermeter er bijna op zat. Eenmaal bij de auto aangekomen reden we in een keer door (op een stop bij een tankstation om te tanken en een sanitaire stop na) naar Maagdenburg in Duitsland. Dit is alweer onze laatste stop voordat we thuiskomen in Nederland (morgen). Eenmaal bij het hotel (kamer met kitchenette) aangekomen hebben we onze spullen naar binnen gebracht en zijn we met de auto richting het centrum van Maagdenburg gaan rijden. Hier hebben we de auto geparkeerd en zijn we het centrum in gaan lopen waar we bij een pizzeria hebben zitten eten. Na het eten liepen we nog een overdekte winkelcentrum in, waar we bij een supermarkt flessen water hebben gekocht. Tot slot zijn we terug naar de auto gelopen en terug naar het hotel gereden. Tijdens het typen van dit verhaal kwam ik erachter dat er een hoornaar in de kamer aanwezig is, ik wist niet zo gauw hoe ik hem weg moest halen (hoornaars zijn agressiever dan wespen), dus ik had m'n moeder erbij gehaald en samen wisten we niet zo goed hoe we het moesten halen, de hoornaar bleef een beetje in de rails van het gordijn zitten waar we niet bij konden komen. Uiteindelijk hebben we het servicenummer van het hotel gebeld, maar hij bleek niet zo goed Engels te kunnen. Uiteindelijk heeft hij een andere (grotere) kamer voor mij geregeld, helemaal top dus! Afijn, morgen dus de laatste etappe waar we nog een tussenstop bij m'n broer maken en kan ik m'n kleine nichtje ook weer zien (en m'n schoonzus natuurlijk ook niet te vergeten!)
|