Niemodlin - Auschwitz - Krakau (dag 4)

Na een aardig goede nachtrust was het tijd om te ontbijten en een lunchpakket klaar te maken. Bovendien voorbereiden op een mentaal zware dag, vandaag bezoeken we namelijk het meest beruchte concentratie- en vernietigingskamp Auschwitz en Auschwitz-Birkenau.

Met het ontbijt achter de kiezen en de lunchpakketten gereed hebben we de koffers in de auto geladen en zijn we naar de stad Auschwitz gereden. Onderweg zijn we nog bij een tankstation gestopt om koffie te drinken. Na de koffiepauze vervolgden we onze weg naar Auschwitz (of Oświęcim in het Pools), eenmaal aangekomen waren we eigenlijk aan de vroege kant (we hadden tickets voor het tijdslot van 12:30 u van tevoren online gekocht, waar je een halfuur van tevoren aanwezig moet zijn). Toen het eenmaal tijd was om naar binnen te gaan moesten we eerst onze ID laten zien, de tickets te laten scannen en dan nog door een security check zoals op een vliegveld. Toen alles in orde was kwamen we in een grote wachtruimte terecht waar je (met een beetje geluk, gezien de drukte) kon zitten wachten tot het tijd was voor de tour om te beginnen, uiteindelijk kwam de gids die de groep bij elkaar bracht en na nog een keertje de tickets gecontroleerd te hebben konden we echt naar binnen. Hier liepen we een trap af waar we een koptelefoon en een kastje kregen uitgereikt zodat we de gids konden horen (zodoende hoeven de gidsen niet te schreeuwen om zich voor de eigen groep verstaanbaar te maken, dit ook uit respect voor de slachtoffers. Het terrein is een stiltegebied). We vervolgende onze weg door een lange corridor waar uit de speakers alle namen van de slachtoffers genoemd werden, het begon dus al meteen zwaarmoedig. Vervolgens liepen we naar een barak toe waar een filmpje van ongeveer 10 minuten werd getoond over de geschiedenis van Auschwitz en het achtergrondverhaal. Hierna werd de tour vervolgd over het terrein van Auschwitz waar we door de bekende poort met de tekst "arbeit macht frei" (arbeid maakt vrij) erboven liepen en van barak naar barak gingen, iedere barak had zijn eigen verhaal / functie. Zo werden we door dodencellen in het vrouwengedeelte van het kamp geleid (de doodstraf werd voltrokken door fusillade tegen een muur in de buitenlucht). In een andere barak werden er bergen aan persoonlijke eigendommen (brillen, koffers, schoenen, beenprotheses en krukken en potten en pannen in diverse vitrages tentoongesteld, maar ook haren van vrouwen). De nazi's gebruikten deze haren om het als katoen te gebruiken waar dan textielproducten van gemaakt werden of als vulling van kussens. Echter, tegen de tijd dat het kamp bevrijd werd door de Sovjets hadden de nazi's 7.000 kilo aan haar (in zakken) achtergelaten. 2.000 kilo hiervan werd in een vitrage tentoongesteld. In een andere barak werd dan weer de leefomstandigheden in zo'n barak uitgebeeld, zo sliepen gevangenen in de eerste periode op een dun laagje stro op de grond, in een latere fase werd er in een soort juten slaapzak geslapen, nog steeds op de grond. In een aantal andere barakken (die we alleen van de buitenkant kregen te zien) werden medische experimenten uitgevoerd op vrouwen, bijvoorbeeld in de baarmoeder. Veel vrouwen hebben de experimenten niet overleefd, degenen die het wel overleefd hebben waren hun leven lang verminkt. Verder was er ook nog een ziekenbarak, waar zwangere vrouwen een of ander gif recht in het hart toegediend kregen zodat ze (met hun ongeboren kind) kwamen te overlijden. Na deze ronde met barakken kwamen aan bij het deel van het kamp waar de kampcommandanten hun vertrekken hadden, hier stond ook een concept-versie van een gaskamer waar duizenden mensen de dood vonden. Deze gaskamer was kleinschalig qua opzet en diende alleen in de eerste paar jaar, totdat het kamp te groot werd en er meer en grotere gaskamers gemaakt werden. Toen kwam deze gaskamer buiten functie, waarna het omgebouwd werd tot schuilkelder voor de nazi's. Net buiten deze gaskamer, bij de ingang, stond ook een galg. Hier werd na de oorlog Rudolf Höss opgehangen. Met deze gaskamer eindigde de audio-tour in Auschwitz, en liepen we terug naar de ingang waar we de koptelefoon en het kastje weer moesten inleveren. Bij de ingang werden we met een shuttlebus opgehaald en naar Auschwitz-Birkenau (het vernietigingskamp) gereden. Dit was een busrit van 5 à 10 minuten, eenmaal uitgestapt sta je meteen bij het bekende langwerpige gebouw waar de treinen door de poorten reden en een grote toren op het dak heeft (overigens viel mij op dat dit gebouw in het echt kleiner is dan wat je in al die documentaires en ander beeldmateriaal ziet). Wel is dit kamp immens groot en zie je een ontelbaar aantal barakken staan waar alle gevangenen ondergracht werden. Wij liepen meteen door naar achteren, waar tegenwoordig een herdenkingsplek staat voor alle slachtoffers, links en rechts staan de ruïnes van twee gaskamers (deze zijn groter in omvang en meer ingericht als een fabriek, met crematorium waar de talloze lijken direct verbrand werden. Op het naastgeleden veld werd de as van alle doden uitgestrooid). Deze twee gaskamers liggen er als ruïnes bij omdat de nazi's op een gegeven moment door hadden dat de Sovjets er aan kwamen en om die reden zoveel mogelijk bewijs wilden vernietigen, daarom hebben ze de gaskamers en crematoria met explosieven opgeblazen. Op de terugweg naar de ingang liepen we ook nog enkele barakken binnen die intact zijn. Hier kon je goed zien hoe mensen op houten planken in hokjes sliepen, drie etages hoog. Na al deze gruwelheden gezien te hebben (uren laten kan ik het nog steeds niet bevatten) reden we met de shuttlebus terug naar Auschwitz, waar onze auto geparkeerd staat en reden we verder naar Krakau, waar we de komende drie nachten verblijven. Eenmaal de koffers naar binnen gebracht zijn we boodschappen gaan doen voor het avondeten. Eenmaal terug ben ik even op bed gaan liggen om m'n rug te ontlasten, ondertussen werd er in de keuken (van het mooie appartement) druk gekookt, waarna we hebben zitten eten. Tijdens het eten hebben we onze indrukken van Auschwitz met elkaar besproken. Na het eten beleefde we een rustige avond. Morgen blijven we nog enigszins in het afschuwelijke thema van Auschwitz, dan gaan we namelijk naar de emaillefabriek van Oskar Schindler (bekend van de filmklassieker Schindler's List, met Liam Neeson).

Dag 3

Reisoverzicht

Dag 5