Ucluelet - Victoria (dag 16)

Een lange autorit stond ons vandaag te wachten van Ucluelet naar Victoria (bijna 400 kilometer rijden), vandaar dat we vandaag vroeg op moesten. Al was ik eigenlijk wakker, gezien ik de halve nacht had wakker gelegen. Hierdoor hoorde ik wel de zeehonden vanuit de haven geluiden maken!

Na het ontbijt begonnen we met rijden en net voorbij Port Alberni stopten we bij Cathedral Grove. Hier was een board walk van 900 meter door een eeuwenoud regenwoud heen. Vervolgens reden we door naar Oyster Bay, tussen Cassidy en Ladysmith in waar we aan een picknick tafel aan een kreek gingen lunchen. Na de lunch reden we weer door tot we in Duncan waren. Hier stopten we bij de visitor centre waar we te horen kregen dat Duncan de grootste verzameling totempalen ter wereld heeft. Deze staan op loopafstand van elkaar dwars door de stad heen. Na de korte wandeling reden we verder tot we Victoria eindelijk bereikt hebben. Victoria heeft een heel erg Brits karakter en volgens de inwoners zijn ze Britser dan de Britten. Na het inchecken in het hotel lieten we de koffers in de kamer achter en gingen we met de auto richting het stadscentrum. Na een parkeerplek gevonden te hebben gingen we te voet verder. Eerst een stukje door Beacon Hill Park, dit is een mooi aangelegd stadspark dat een beetje aan het Vondelpark of Central Park in New York doet denken. Hierna liepen we verder naar het parlementsgebouw van British-Columbia, dit is een mooi en groot gebouw met een koepel in het midden. Oorspronkelijk was het als een kerk gebouwd, totdat de provincie opgericht werd en een stadsbestuur kreeg. Hier liepen we even snel doorheen om vervolgens naar de haven toe te lopen, wat er pittoresk uitziet naar mijn mening. In de haven zag ik plots ook nog eens een zeehonden kop boven water uitsteken, tot twee keer toe! Hierna liepen we terug naar de auto om richting Chinatown te gaan voor het avondeten. Na het eten liepen we nog een blokje om in Chinatown zelf om daarna weer de auto te pakken en richting Craigsdarroch Castle te rijden. Dit is eigenlijk een typisch Amerikaanse herenhuis, in Victoriaanse stijl. Daar waar we de auto geparkeerd hebben, bij de ingang van een parkje liepen ook nog een aantal herten rond. In de loop van de avond kwamen er steeds meer herten bij tot het er ongeveer zes waren. De herten kan je opvallend genoeg tot enkele meters naderen, zo tam zijn ze! Inmiddels begon het al een beetje donker te worden (en te regenen) waardoor we met de auto weer terug naar het hotel reden. Morgen wacht ons helaas alweer de laatste etappe, via de veerboot terug naar het vasteland. Terug naar Vancouver, waar we de laatste paar dagen verblijven. ☹️

Dag 15

Dag 17